کاهش اشتها بدون نیاز به جراحی ممکن شد

یافته‌ای جدید نشان می‌دهد که امکان کاهش اشتها بدون نیاز به جراحی برای رسیدن به وزن ایده‌آل وجود دارد.

به گزارش تهران هوشمند و به نقل از نیواطلس، در حالی که ثابت شده است که جراحی برای کاهش وزن یک درمان بلند مدت موثر است، اما می‌تواند هزینه‌بر هم باشد و عوارض جانبی ناخوشایندی به همراه داشته باشد . یک مطالعه جدید بر مزایای متابولیسمی جراحی کاهش وزن، به ویژه تاثیر آن بر سطح اسید صفراوی و نقشی که این عمل در تنظیم اشتها دارد پرداخته است. محققان دریافتند افرادی که تحت عمل جراحی کاهش وزن قرار گرفته‌اند، سطوح بسیار پایین‌تری از اسید صفراوی داشتند. این اسید با اشتهای بالاتر و متابولیسم ضعیف‌تر مرتبط است. محققان با مطالعه‌ی سطوح اسید صفراوی در گروهی از بیماران پس از عمل جراحی در آمستردام و همچنین دو گروه از افرادی که تحت جراحی قرار نگرفته بودند، دریافتند که یک مکمل فیبر به طور طبیعی سطح این اسید را کاهش می‌دهد. این نتایج راه را برای توسعه درمانی می‌گشاید که می‌تواند کاهش اشتها و بهبود عملکرد متابولیسمی را به همراه داشته باشد تا به افراد کمک کند وزن خود را بدون استفاده از هیچ گونه روش تهاجمی کاهش دهند. کریستینا منی (Cristina Menni) از کینگز کالج لندن و نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: با درک بهتر تعامل پیچیده‌ی میان ژنتیک، میکروبیوم روده و رژیم غذایی در تنظیم سطح اسید صفراوی و تاثیر آنها بر اشتها و سلامت متابولیک، ممکن است بتوانیم روش‌های جدیدی برای پیشگیری و درمان چاقی و سندرم متابولیک ایجاد کنیم. این اولین باری نیست که دانشمندان برای کاهش وزن به میکروبیوم روده روی می‌آورند، اما محققان دانشگاه ناتینگهام، کینگز کالج لندن و مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام مورد جدیدی را در مورد مزایای ناشناخته‌ی جراحی کاهش وزن نشان داده‌اند و آن کاهش اشتهاست. درک مکانیسم‌های متابولیک که منجر به کاهش اشتها می‌شود می‌تواند منجر به ایجاد درمانی ایمن و موثر برای کاهش وزن شود. چاقی با عارضه‌های جدی از جمله دیابت و بیماری‌های قلبی همراه است که بسیاری از آنها را با کاهش وزن می‌توان کاهش داد یا حتی معکوس کرد. آنا والدز (Ana Valdes)، سرپرست تیم تحقیقات از دانشکده دانشگاه ناتینگهام، می گوید: آنچه که مطالعه ما نشان می‌دهد این است که سوخت و ساز میکروبی خاص در ایجاد برخی از این مزایا دخیل است و اگر چه به میزان متوسط، فیبر ممکن است بتواند برخی از این اثرات را شبیه‌سازی کند. این یافته‌ها می‌تواند به طراحی مکمل‌های غذایی با هدف افزایش سیری و بهبود پارامترهای کبدی کمک کند. این مطالعه در مجله Cell Reports Medicine منتشر شده است.

نوشتن دیدگاه